Spijkenisse 9 – N.S.V.V. 8                3 – 2

Spijkenisse, is al gezegd, altijd lastig. We hebben door de tijd heen slechte ervaringen met Spijkenisse.

Spijkenisse had een jong elftal, dat misschien al enige vrees opwekte. Na de tegenstander nog eens goed op de korrel genomen te hebben, zagen we toch wel mogelijkheden.

Wij trapten af en al gauw kwamen we onder druk te staan, we werden redelijk onder druk gezet. De keren dat we eruit kwamen konden we niet gevaarlijk zijn, het ontbrak ons aan, zoals vele malen gezegd is “beleving”. Het was inderdaad niet al te best. Halverwege de eerste helft kreeg Spijkenisse een vrij trap net buiten onze 16 meter, welke fraai, met buitenkantje schoen, achter Ronald geprikt werd.

Helaas konden wij niet overtuigen met onze aanvallen, Remco kreeg nog een paar kansen, maar ook deze miste de scherpte. Er werden wat schoten op doel gelost, maar het mocht niet baten. Ondergetekende miste nog een bal, op een haar, van Maurice welke via een leuke één-twee voorkwam. Balend van de slappe toestand gingen we de rust in. Na wat over en weer gemekker, kwamen we het veld weer op, balend van de 1-0 achterstand en volop gemotiveerd (waarschijnlijk omdat in de rust bekend werd, dat bij ons volgende uitje, buitenlands gedistilleerd genuttigd mocht worden), gingen we de tweede helft in. We besloten achterin 1 op 1 te gaan spelen, met Opa als laatste man, die een gigantische pot heeft gespeeld en alles zo dicht mogelijk hield achterin. Iedereen ging er nu voor en het initiatief kwam bij N.S.V.V. vandaan, door constant druk te zetten kregen we volop kansen, maar toch wist Spijkenisse een kans, die spaarzaam waren, te benutten, 2-0. Helaas, maar we lieten ons kop niet zakken en bleven voetballen. De zijkanten werden goed benut en de kansen kwamen er. Nutree probeerd van afstand te schieten en rook er een beetje aan, alvorens hij kogel hard de bal achter de keeper schoot, 2-1. Nu was het een kwestie van doorzetten en op naar de 2-2, ons 5e gelijkspel op een rij.

Spijkenissen kwam op 3-1 voorsprong, dankzij het goed geegalisserde veld (NOT).

Ook nu lieten we onze kop niet zakken en er werd nog steeds voor elke kans geknokt.

Na een mooie aanval van achteruit, via Opa, naar het middenveld en Nutree zag zijn kans weer schoon en schoot weer kogelhard de bal achter de keeper, 3-2, wederom op naar het gelijke spel, maar dat mocht niet baten. We verloren met 3-2, maar wat hebben wij een goede tweede helft gespeeld, de “beleving” was er. Laten we deze lijn doorzetten in het verolg van de competitie. En, Arie Frans, top dat je er elke wedstrijd bij bent !

Wanneer douche je mee ??????