N.S.V.V. 8 – Den Bommel 3 1 – 0
Na 4 gelijke spelen en en
keer verlies, werd het tijd voor een overwinning. Natuurlijk bekeken diverse
van ons de uitslagen en zien ook dat Den Bommel overal dik verloor. Tuurlijk
wordt dat een makkie. Geestelijk had het gros van het 8e deze wedstrijd al
gespeeld, het zou een makkie worden. Lekker weer, het eerste moest tegen SHO 1,
dus lekker veel mensen op de voetbal. Bij aanvang van de wedstrijd werd het al
gelijk niets, de “beleving” was er niet, die lag nog ergens in een
schuurtje……
De kansen waren er wel,
Berry in de spits, kreeg toch al snel een dot van een kans, maar de
massatraagheid zat tegen. Het initiatief kwam toch bij NSVV vandaan, hoewel
deze vaak veranderde in een enigszins gevaarlijke counter van Den Bommel. Het
was dus opletten geblazen. Het zat er eigenlijk voor niemand in, iedereen liep
te voetballen als een krant, behalve Peter Pegels en Alex, deze had een stuk
bagage van een kilo of tien thuis gelaten. Deze mensen vielen op, de rest was
stukken minder. Halverwege de eerste helft wist Maurice eindelijk te scoren.
Eeen paar ballen voorlangs, die net niet ingetikt konden worden en een paar
kansen van Den Bommel, welke Ronald toch even moest tegenhouden. We hadden de
eerste helft zeker met 4 – 0 voor moeten staan, maar ja.
De tweede helft was niet
veel beter, Gelukkig viel het weinig mensen op dat het eerste al met 0-2
achterstonden tegen de Beijerlanders, daar men toch meestal even moest schelden
tegen deze mensen. Het wilde niet lukken en dat wekte toch wel wat iritaties
op, na een beetje over en weer geschreeuw, wat volkomen zinloos was, tobte we
verder, vandaar waarschijnlijk de Tobbers. Ronald moest nog 1 a 2 keer de boel
redden. Na een lange rush van Alex, die sinds hij wat afgevallen is, als een jonge
god over de rechter flank vliegt, wist Maurice de voorzet er niet in te
knikken. Het bleef 1-0, een beetje teleurstellend resultaat, maar ook bij het
8e komt zo’n dipje voor. Ik weet zeker dat de derde helft, zonder wissels, een
hoop heeft goed gemaakt.