Vandaag een pot tegen de “goede” Beijerlanders. Uit hadden we met 2-2 gelijk gespeeld en hadden we het niet echt makkelijk en ook nu zou het waarschijnlijk niet makkelijk worden, aangezien de “jonkies” afwezig waren. De gemiddelde leeftijd bij ons lag over de dertig, terwijl bij OSV de gemiddelde leeftijd niet ver over de twintig geweest zal zijn.
We begonnen goed, heel goed zelfs, er was een overwicht van ons op OSV, door goed te tikken wisten we regelmatig gevaarlijk te zijn. We speelden op balbezit en OSV had moeite de bal te veroveren. Na ongeveer 10 minuten, werd Kees in de zestienmeter van OSV in de mangel genomen en we kregen een penalty, wat heel terecht was.
Henk zou de penalty nemen, Henk nam ze namelijk altijd, alleen de laatste die hij nam, werd geblokkeerd door de keeper en in dit geval ook. Henk gaf al aan geen penalties meer te nemen, knap gebaar van zelfkennis. Jammer, het bleef dus 0-0.
Niet veel later, kon Wim, door eerst iemand door zijn benen te spelen, via Henk, de achterlijn halen en voorgeven bij de eerste paal, waar René de bal in het doel schoot, een verdiende 1-0 voorsprong, na 20 minuten gespeeld te hebben. Daarna kakte we gigantisch in en het braziliaanse samba voetbal was verdwenen.
We waren alleen maar onze voorsprong aan het verdedigen omdat OSV druk bleef zetten.
Leon ruimde veel ballen op, net als de rest van de verdediging. We gingen met 1-0 de rust in.
De tweede helft was niet veel beter dan hoe we de eerste helft hadden afgesloten, veel werk voetbal om de tegenstander, die meer lucht hadden, bij het doel weg te houden.
Op de bank werd al gezegd : “Als OSV gelijk maakt, zal het wel een heel lullig balletje zijn”.
Conditioneel gezien deed OSV het beter, hoewel wij ook af en toe eruitkwamen, alleen niet gevaarlijk. Er waren hier en daar wat overtredingen nodig om de tegenstander te stoppen.
Maar waar iedereen bang voor was, gebeurde ook, een bal op doel werd via via geraakt door meerdere spelers waarna de bal op een lullige manier achter Jan Willem verdween en OSV op 1-1 kwam. Daarna was het voor ons buffelen we konden zelden gevaarlijk zijn maar door inzet en doorzettingavermogen van alle spelers wisten we het bij 1-1 te houden, meer zat er niet in.